zaterdag 30 september - montevago

na een mini engels ontbijt met gebakken ei met spek en worstjes en uiteraard met vers geperst grapefruitsap (misschien zaten er vandaag ook sinasappels bij, maar die zijn nog zo groen dat er nauwelijks smaakverschil is), besloten we vandaag naar het dichtbij gelegen montevago te gaan.

onderweg zagen we eerst een nationaalpark met erg veel palmbomen, die zichzelf uitbundig alle kanten op leken te vermeren, werkelijk overal stonden palmboom groepjes.

vlak voor montevago, dat hoog boven de vallei van de rivier de belice ligt, buigt een bochtige weg af naar beneden naar de termen van aqua pia, die wilden we weleens zien dus we kronkelden de weg af naar beneden, daar vonden we tot onze verbazing een parkeerterrein vol autos want de plaatselijke bevolking ging kennelijk graag naar deze thermale baden en bijbehorende zwembaden.

we hadden geen zwemgoed bij ons dus na een kopje koffie reden we verder

 

 

weer terug omhoog naar montevago, eerst door het gedeelte dat 50 jaar geleden verwoest is door een aardbeving en zo is blijven liggen en daarna door de nieuw gebouwde stad en daarna reden we verder naar menfi, voor wat kleine boodschapjes. onderweg zagen we uitgestrekte cactus velden.

savonds na het avontuur met de gebroken voordeur sleutel, toen toevallig net rosaria er was en ze snel de duplicaat sleutel voor ons kon gaan halen, 

plukten we gezamelijk cactusvijgen en leerde rosaria ons hoe die geschild en gegeten moesten worden.

 

daarna bereiden we een bbq met daarbij verse groenten en kruiden uit eigen tuin met als dessert een glaasje limoncello.

vrijdag 29 september - selinunte

na ons ochtend ritueel besloten we om vanmiddag naar selinunte te gaan.

 

de weg naar marinella (het kustplaatsje bij selinunte) en het archeologische park selinunte leek wel een puzzelrit. de borden aan het begin van een afgesloten weg waren grotendeels weggehaald dus we reden eerst verkeerd en terwijl wij probeerden een andere weg te vinden, bleef onze tomtom maar "omkeren" roepen, maar na goede raad van een drankverkoper langs de weg, vonden we toch hoe we ernaartoe konden rijden.

 

we hadden verwacht een kleine groep oude stenen te vinden, maar het bleek een redelijk groot en bekend (er waren zelfs 2 toerbussen met nederlanders!) dus we kochten toch maar toegangskaartjes en wandelden langs de hooggelegen kustweg (met prachtige uitzichten) naar de akropolis en resten van muren en gedeeltelijk gerestaureerde tempels. de mooiste is de tempel van hera.

 

ook leuke souveniers konden we hier op de kop tikken, een windvaan met de namen van de italiaanse winden (oa de greco, de sirocco) en een terracotta figuurtje van de keltische zon, die ook op de siciliaanse vlag staat.

 

daarna reden we naar porto palo (het restaurant daar was ons de vorige keer goed bevallen) en namen thuis op ons terras enkele italiaanse naperitieven (oa ramazotti amaro en limoncello).

donderdag 28 september - sciacca

na een laat, maar uitgebreid ontbijt, besloten we toch (nog) maar niet naar het strand en de zee te gaan, maar een bezoek aan des nabijgSelegen stad sciacca te brengen.

een mooie rit over een behoorlijk stijgend en dalend landschap, waarbij de weg in dalen/valleien op poten stond, dus het gemakkelijk te rijden was.

sciacca verraste ons, het is een gezellig stadje aan zee, die ergens in de diepte eronder ligt, met een grote, mooie haven.

sciacca staat bekend om zijn pottenbakkers wat goed te zien is aan o.a. de mooie grote vazen langs straten, en bij een kerk en een hotel.

we kochten wat souvenirs en vis (dorade en rode poon) bij de visboer en nog wat kleine boodschapjes bij de super en reden daarna weer naar ons siciliaanse huis.

de wegen zijn verrassend kronkelig en slecht, de door onze tomtom aangeraden kortere weg bleek toch niet voor herhaling vatbaar.

rosita kwam vandaag nog bij ons buurhuis langs met een pickup ter controle en een babbeltje met ons en we vroegen ons af of ze toch de eigenaresse van ons huisje zou kunnen zijn. 

woensdag 27 september - marsala

 

na een nacht met wat onweer en regenbuien brak de zon alweer snel door en konden we het onbijt gaan bereiden : coşkun maakte de omeletten en willem en monique hebben nu de greypfruitsap geperst.

onze dierentuin is alweer met een dier uitgebreid, want in onze tuin van slechts 10.000m2 hebben we nu een fontein met een goudvis ontdekt, ook die hebben we maar voer gegeven, net als de 2 poesjes en de hond vanavond ...

smiddags zijn we op stap gegaan naar marsala, helemaal aan de zuidwest punt van sicilie. met

een aardige binnenstad waar we net een begrafenis mis bij de grote kerk en een trouwerij bij het gemeentehuis zagen.

verder proefden en kochten de beroemde marsala wijn, een soort kruising tussen port en creme sherry.

tot slot keerden we terug naar menfi, waar we aan de kust in porta palo verschillende soorten vis en lekkere salades in een gezellig restaurantje hebben gegeten.

dinsdag 26 september -villa arancio

ons paradijsje heeft een tuin vol vruchtbomen, die net beginnen rijp te worden. we rapen allemaal wel wat : greypfruits, sinasappelen (arancia) en citroenen en coşkun vindt ergens in ons huisje een pers en begint enthousiast greypfruitsap voor ons te maken.

we maken er een relaxed dagje van, we genieten van de tuin, spelen met 2 kleiine poesjes, die we erbij gekregen hebben (we willen ze eerst geen eten geven, maar houden dit niet lang vol) en gevallen walnoten gebruiken we als speeltje voor onze dieren.

aan het einde van de dag (smiddags zijn alle winkels gesloten) halen we nog wat brood en eieren bij de super in menfi, wimwim weet de weg.

later plukken we nog postelijn en verse munt, thijm en majoraan voor de sla.

vandaag zullen we de bbq inwijden! 

het is al donker als we beginnen te eten en op die lekkere luchten komt ook nog een broodmagere hond af, onze dierentuin is alweer uitgebreid.

maandag 25 september - op reis door sicilie

na een zenfoto en hartelijk afscheid van onze judo en zen expert giancarlo, vertrekken we richting menfi.

deze keer wel over hoofdwegen want anders zou de reis te lang gaan duren.

wat een troep zien we weer langs de weg en op parkeerterreinen, ongelofelijk hoeveel vuil er overal achtergelaten en niet opgeruimd wordt! zowel op sicilie als in calabrie!

toffie vindt het ook lastig want een prettig plekje om zijn behoefte te doen is er meestal niet bij!

het landschap begon toscaans maar dan droog en werd gaandeweg ruiger en hoger, vanaf palermo werd het groener en waren de akkers meer bebouwd, meest met druiven maar we zagen ook de kool voor de winter al aardig groeien.

de weg van palermo naar menfi (sciacca) staat grotendeels op wel zeer hoge palen (zoals vrijwel alle wegen in italie) maar hier wel erg hoog! soms staken we over dalen die 700m dieper lagen, dus interessante vergezichten maar niet voor mietjes...

vlakbij menfi zijn de hoge bergen ineens verdwenen en is alles mooi groen en wordt de zee weer zichtbaar, die 10km verderop en 100m lager ligt. van de mooie wegen is niks meer over, nu zijn er alleen nog maar bochtige smalle weggetjes, soms met een wel erg slecht wegdek.

ondertussen zijn willem en monique ook goed geland en onderweg in hun huurauto, die zomaar ge-upgrate is naar een alfaromeo guilietta! en we treffen ons eerst met rosaria en haar een beetje engels sprekende dochter en dan ook met willem en monique onderweg naar ons vakantiehuisje.

ons huisje ligt eenzaam op het (platte)land maar een echt paradijsje met een enorme tuin, met allemaal lekkere stoelen en tafels en nog boomgaarden op ruim een hectare land!

eerst was het nog afzien zonder internet, maar na nog een keertje aan en uitzetten van het modem, zijn we weer online!

behalve een wasmachine (die al gelijk aan het werk is gezet) is het huis ook uitgerust met 2 heel jonge poesjes, dus na enige twijfel over het wel of niet voeren, hebben we ze toch maar wat gegeven, want het is toch moeilijk om zoiets aan te blijven zien. toffie heeft een gewapende vrede met ze gesloten...

zondag 24 september - zen

alsof de etna uitbarste zo donderde het vanmorgen en de regen kwam met bakken uit de hemel;

in de nevelen zag je nog net in ons weidse uitzicht, een vliegtuig op het vliegveld landen.

de etna heeft zich vast ook wel in nevelen gehuld dus die gaan we niet van dichterbij bekijken vandaag, eerst maar eens een zen ochtend in onze woonkamer, waar toffie al die kussentjes en bakjes op de vloer ook erg interessant vindt...

zaterdag 23 september : sicilie

eerst nog de rust van ons ontwaken op de berg in de natuur en daarna weer de chaos van wegen in reggio calabria, waar we toch eerst weer wat verkeerd moesten rijden en alle soorten hoofd en bijwegen gezien hebben, voordat we eindelijk op de kade in de rij voor de ferry stonden in villa san giovanni.

van bovenaf hadden we van alle kanten allerlei ferries zien varen, erg verwarrend allemaal, maar de ene is alleen voor vrachtauto's, de andere alleen voor passagiers, maar als je met een auto bent, dan kun je alleen maar vanaf villa san g. en neem er royaal de tijd voor, want het is allemaal erg onduidelijk aangegeven en je tomtom komt er door de veelvoud aan wegen boven en onder elkaar ook niet makkelijk uit. en doe niks op je gevoel, want dan is er ook nog steeds een spoorlijn vlak langs de kust waar je niet overal over of onder door kunt!

maar het is dus toch gelukt, we voeren over en toen stonden we dan in de chaos van het verkeer van messina.

iedereen rijdt en parkeert en doet maar waar hij zin inheeft, ook snelheids beperkingen, verboden in te halen of strepen op de weg, worden vrij geinterpreteerd, en het was ook nog zaterdag dus iedereen reed maar wat rond om te winkelen of naar het strand te gaan...

we zijn op zijn amerikaans door het centrum van messina gereden, parkeren deed iedereen er al dubbel, daar konden wij echt niet meer bij gaan staan. veel oudere barokke gebouwen, veel straatverkopers en veel afrikaanse aanhoudende mannen, die perse je voorruit willen wassen...

tja je zou denken die mensen hebben overal strand, zee en zon, dus daar krijgen ze weleens genoeg van, maar nee hoor nog steeds zagen we veel mensen aan het strand, zonnend en zich insmerend of zwemmend in de zee. net buiten messina vonden we een leuk restaurannetje aan de weg en het strand en daar hebben we maar eens alles bekeken en een kopje espresso lungo genomen, met de voet van de laars van italie nog net tegenover ons.

daarna volgden we de kust verder langs de zee en door dorpjes tot bij taormina. een naam die ik me herinner van een van mijn eerste meisjesboeken : liefde in taormina was het of zoiets...

daar wordt dan door een sliert auto's en een enkele bus een kronkelende, stijle weg beklommen, waar je moet wachten als je per ongeluk een grote auto of bus in een bocht tegenkomt.

fantastische vergezichten en veel mooie huizen en hotels en de baai vol met zelfs superluxe motor jachten.

en zo nu en dan zagen we de contouren van de etna tussen wat wolken verschijnen.

al met al werd het toch een lange vermoeiende dag, al die auto's en langszaam verder kronkelende wegen, die ooit gemaakt zijn voor 2 fiatjes 600 naast elkaar! met tot slot catania, ook zeker geen kleine stad, waar we onze verblijfplaats net in een buitenwijk in het groen, maar met uitzicht op de lichtjes van catania en de zee.

hier verbijven we 2 nachten in een alternatieve accomodatie, in een grote tuin (het lijkt wel een bos) met meerdere gebouwen is de bovenste verdieping van het huis van giancarlo (die onder ons woont) van ons.

een slaapkamer, een badkamer, een keuken gedeelte en een grote zen / joga woonkamer vol met kussentjes, stenen, kleden, versieringen en gedempte lichtjes..

niet een superschone, strakke omgeving, meer een gezellig bijelkaar geraapt zooitje.

maar wel een relaxte sfeer, met een lekker groot balkon / terras erbij en het aanbod van giancarlo om straks bij hem te gaan avondeten.

vrijdag 22 september - (reggio) calabria

na een laatste ontbijt met mierenzoet dessert in gioiosa verlaten we de omgeving van roccella en rijden we langs de kust verder naar het zuiden.

langs plaatsen waar we 15 jaar geleden geweest zijn om onze scheepsmotor te laten repareren en langs eindeloze stranden met kleine dorpjes tot we de straat van messina naderen en ineens de etna boven sicilie uit zien steken in de verte.

dan doorkruisen we reggio calabria en nemen we al eens poolshoogte waar de ferry naar messina vertrekt, dat is een eindje verderop in villa san giovanni. daarna rijden we over allerlei wegen die onder en boven elkaar liggen (tolweg, nationale weg en binnenwegen) en dan omhoog de berg boven de oude haven van reggio op naar onze bed en breakfast die zich na een 2 km omhoog slingerende weg bevindt, net als je begint te twijfelen of je wel goed zit...

tja en het is einde van het seizoen dus we mogen in ons eentje genieten van het wijdse uitzicht op de straat van messina, messina en de stromboli in de verte. en savonds staat er zelfs een beginnend maantje bij.

donderdag 21 september - mare ionio

vandaag een relaxed dagje aan zee, heel kort in zee en savonds in de marina bij de zee.

na een nacht met heftige plensbuien, scheen de zon smorgens weer volop en was de wind een stuk afgenomen, dus na een veel te zoet ontbijt besloten we eens te kijken hoe warm te zee hier is.

nou dat ging maar .. toch maar niet al te diep er ingegaan, want met al die rollende steentjes...

dat loopt niet erg prettig. het strand hadden we vrijwel voor ons alleen, kilometers links en rechts zover als we konden kijken. dus maar ff van het strand en de zee genoten en kiezelsteentjes bewonderd,

we zijn immers op vakantie en moeten ook aan onze bruine huid werken!

aan het einde van de dag richting de marina met de bombardieri familie : vincenzo, giusy, annamaria en carola

en carola werd gelijk dikke vriendjes met toffie!

woensdag 20 september - roccella ionica

ons ontbijt was weer echt italiaans, hoewel er wel wat stokbrood, kaas en proscuito bij was deze keer, maar ook zoete croissants en taartpunten uiteraard en ... dat was niet alles we kregen ook nog een zoet toetje na het ontbijt (een soort cassata puddinkje en een bavarois achtig iets). 

vanochtend was het te koud om in zee te zwemmen door een wel erg harde wind, dus dat programmapunt is geschrapt en wordt uitgesteld tot morgen!

 

daarna zijn we naar de marina gereden om eens te zien wat daar zoal veranderd is.

niet erg veel blijkt, er kan nu ook diezel getankt worden en er is een kruidenierswinkeltje gekomen.

en het aantal aan de ketting gelegde boten is heel wat meer dan zo'n 15 jaar geleden,

maar naar we begrepen hebben is -na afspraken (geld) met libie- het aantal in roccella aangekomen vluchtelingen van 200 per dag nu drastisch gedaald!

9 van de 10 mensen die we op een fiets voorbij zien komen is een diepzwarte man, kennelijk een vluchteling uit afrika denken we dan. ook zagen we gisteren ergens in een dorpje een syrische familie uit een huis naar buiten komen. tja je hoort er niet veel over maar het moeten gigantische aantallen mensen zijn, die hier als vluchteling zijn binnengekomen de laatste tientalle jaren!

aan het einde van de middag is giusy (de vrouw van onze italiaanse advocaat vincenzo) samen met haar oudste dochter annamaria langs gekomen en hebben we gezellig op ons terras wat zitten babbelen en afgesproken morgen allemaal tesamen te gaan eten.

donkere wolken trekken zich boven ons samen, maar gelukkig geen regen, alleen wat frisser nu.

dus we zullen toch iets warmers moeten aantrekken als we ergens willen gaan eten vanavond...

dinsdag 19 september calabrie

na weer een echt italiaans ontbijtje met eigengemaakt jams (gember en citrusvruchten) en een eigengemaakte erg lekkere vruchten/noten cake nemen we afscheid van de italiaanse broer en zus die deze agriturismo runnen en gaan we op weg verder zuidwaards.

hoewel er vandaag voor het eerst wat wolken waren bleef het weer warm en waren we blij als er zo nu en dan een verfrissend windje was.

in catanzaro lido aten we rond lunchtijd overheerlijke pizza's met een rose wijntje erbij en toen zaten we eigenlijk al vol genoeg voor de verdere dag...

langszaam verder rijdend langs steeds bekender wordende wegen, bereiken we gioiosa ionica dat net ten Z naast roccella ionica ligt. ons motel ligt direct bij het strand, wat er nu al erg verlaten bijligt. 

we verblijven hier 3 nachten in een ruime kamer met een koelkastje en een terras in de tuin.

 

na een boulevard wandeling (voor een strand wandeling was het te donker zo zonder maan), zitten we nog wat te ipadden op ons terras voordat we er maar weer eens vroeg induiken vanavond.

waar worden we toch zo moe van???

maandag 18 september agrarische dag / funghimania

alle spulletjes weer ingepakt want we gaan trulloland verlaten en verder trekken over het platteland van puglia naar het zuiden. het weer is nog steeds mooi, maar de temperatuur komt vandaag niet vaak meer boven de 25 graden.

de trulli rondom ons nemen snel af maar nog wel zien we de eerste uren overal muurtjes naast de weg en tussen de velden van dezelfde op elkaar gestapelde stenen.

en de boeren maken het land klaar voor een volgende partij groente, want er wordt druk gemest wat duidelijk te ruiken is.

wat onze calabrese vrienden altijd zeggen is vandaag ook weer duidelijk : rome gebruikt het belastinggeld zelden voor verbetering van de wegen in het zuiden, overal lappendekens van gedeeltelijk gerepareerde wegen met veel gaten en oneffenheden.

regelmatig staan er snelheidsborden van 50 of 30km omdat er zulke kuilen in de weg zitten, dat veel harder rijden gevaarlijk zou zijn!

en dat is gedeeltelijk ook zo op de ss106 de hoofdweg van de hak van de laars van italie naar de teen in reggio calabria, alleen aan de westkant van het italiaanse schiereiland is een goede tolweg.

onze eerste halte is bij de boerderij van de biasi, een champignon kwekerij die ook een internet postorder bedrijf bezit onder de naam funghitalia, in castellaneta.

eerst stoppen we bij een aantal hallen waar vrachtwagens laden en lossen, bij het bord funghitalia, die sturen ons door naar het kantoor van donato de biasi, waar we ook wat kant en klare 4kilo champignon pakken (met substraat en compost) zien staan, waar we worden rondgeleid door een van de bazen zelf : een vriendelijke jongedame fausta de biasi, die werkelijk erg veel moeite doet om ons te woord te staan en van alles te laten zien.

ze neemt ons mee naar de een paar km verderop gelegen champignon kwekerij.

een groot stuk land met meerdere silo's erop en in eentje bekijken we hoe bovenop die champignonpakken langszaam cardoncello, een plaatselijke kleinere zwamsoort, groeien en hier zien we ook hun tweede soort champignons, een echte grote oesterzwam, die groeit uit openingen van 20kilo pakken.

die grote pakken kunnen we niet kopen en meenemen, want die gaan direct onderweg beginnen en kunnen niet een paar weken wachten, maar de kleinere pakken kunnen dat waarschijnlijk wel, dus we kopen er daarvan maar drie.

dan verder langs landerijen, boerderijen en pas bemeste velden, waarna we halverwege toch maar verdergaan op de "snelweg" de ss106, anders schieten we niet erg op! en zo zien we tenminste weer de mare ionio oftewel de ionische zee.

we lunchen onderweg met de druiven die leonardo onze trullo gastheer ons bij het ontbijt gegeven had en wat plaatselijke specialiteiten in een wegrestaurannetje in het plaatsje roseto.

om half zes arriveren we bij cariati, waar de agriturismo, een olijven boerderij die ook een soort bed en breakfast heeft, zich bevindt waar we vannacht willen overnachten :

agriturismo la grande gelso oftewel de grote moerbijboom.

niemand aanwezig want het hoofdseizoen is kennelijk alweer voorbij, maar na een telefoontje begrijpen we dat er over 5 minuten iemand zal komen. wederom een italiaan die geen woord engels spreekt, maar we redden ons wel, hoogdravende gesprekken hoeven we immers niet te voeren.

na registratie van onze gegevens in de computer verdwijnt deze heer weer en wenst ons een prettige nacht en tot morgen. het hele bedrijf is leeg alleen wij lopen er nu rond...

we besluiten vanavond te proberen al onze restjes en fruit op te maken en toch maar niet de benissima pizza van het restaurant van pedro in het dorp te gaan opzoeken. ook toffie is blij met dit besluit, hij rent rondjes en rolt door het gras, zeker blij dat er vandaag niet meer in een auto gezeten hoeft te worden ...