mission accomplished !

ja en toen stond ie weer voor de deur en met de nieuwe nummerplaten,

dus dit avontuur is afgerond;

hoewel ...   er zou eventueel nog wel een blauwe envelop kunnen komen ...

weg uit turkije

na wat kastje/muur perikelen bij de politie en notaris in milas,

konden we eerst bij de politie aangeven dat we de ruhsat (turks kentekenbewijs) verloren waren (dat klopt natuurlijk niet want we hadden deze ruhsat in nederland bij het RDW moeten inleveren... en daarom mopperde de politie-agent ook een beetje want hij wist hoe het zat, maar ook dat dit de enige methode was!).

en daarna bij de notaris in het auto-register laten noteren dat deze auto eruit gehaald was wegens uitvoer naar nederland.

en daarna is naar de verzekering gebeld dat deze beeindigd kan worden; ze melden dat ze binnenkort het teveel betaalde terug zullen storten.

nu is in turkije alles in orde en kan jose tzt weer zonder problemen het land binnen komen.

belastingen

 nu restte alleen nog de belasting aangifte en wel van de BPM, de rest zou daar automatisch op volgen.

 en na veel gezoek en gespit, blijken alle wegen toch naar de officiele berekening van de belastingdienst te leiden, en zal deze wel de enig juiste zijn.

aldus de benodigde formulieren en bijlagen ingevuld, aangevuld met extra bijlagen en verzoekschriften om te proberen de mogelijk te komen belastingen wat te verminderen.

          en dan gaat lenny op vrijdag weer terug vanaf düsseldorf, een laatste keer via het oude vliegveld ATATURK in istanbul.

                                     

het RDW en de keuring in Nederland

                            

Na een oriënterend bezoek en nog een bezoek om een afspraak te maken, hebben we nu op 6 november om 14:10 een officiële afspraak bij het RDW in Velthoven (dichtbij op ca 4,5km van het huis van Jose, maar tot verwondering van de ‘experts’ uit Amsterdam die beweren dat dit onmogelijk is en wij naar Lelystad zouden moeten gaan ...)

We zijn snel aan de beurt en we rijden de auto de werkplaats binnen waar hij ontvangen wordt door een team van vrolijke medewerkers. Omdat de auto helemaal uit dat vreemde land turkije komt, moet hij volledig gekeurd worden (ondanks bijgeleverde TÜV (APK) en CVO certificaat), maarja daarna zou er 2 jaar geen APK keuring nodig zijn! Dat CVO certificaat hadden we trouwens ook net vandaag ontvangen (nou ja na betaling van 50€].

Maar grote schrik… nu blijken de 2 linkerbanden binnenste buiten te zitten of zoiets (in de verkeerde richting op de velgen gezet). Wat nu ? niet goedgekeurd, eerst aanpassen en daarna een controle keurings afspraak maken (en 27€ betalen en een week wachten…).

En dan komt het volgende probleem : dan zijn er op die dag kentekenplaten en een verzekering nodig! De vriendelijke man van het RDW opperde dat we misschien met garage platen konden rijden, maar dat bleek ook geen optie;

 dus het zouden weer tijdelijke platen voor een dag van het RDW (afspraak en kosten) en een verzekering op chassisnummer bij Centraal Beheer betekenen. Hoezo makkelijk?

Dus met gezwinde spoed naar een bevriende garage in valkenswaard gereden, waar al het werk stil werd gelegd en snel de auto omhoog ging en de banden in de juiste stand gedraaid werden! het was onderweg 17graden, ook ongekend toch voor een namiddag in november in nederland?

Snel betaald en dan weer snel naar het RDW terug gereden, aankomst 16:15 terwijl de mannen om 16:30 naar huis gaan. Dus net op tijd!

En wat gebeurt er? Niet alleen worden we toch nog snel geholpen door de mannen van het RDW maar ze doen het zelfs direct en gratis. En dan zijn we dus goed gekeurd! Hoera !!!   (dat wordt wel taart brengen aan het RDW als er straks de nederlandse nummer platen op zitten!)

Vanavond gaat de auto de garage in en worden er de turkse kentekenplaten afgeschroefd (die gaan mee naar turkije om de auto daar uit de registratie te laten halen. De auto blijft wachten tot alles met de belastingdienst in orde is en de nederlandse kentekenplaten erop geschroefd kunnen worden.

laatste reis-dag

vroeg op en snel ontbeten in ons historische gasthof 

en dan eerst op zoek naar de wijnwinkel om nog wat van de streekwijn te kopen.

daarna snel verder en gedurende een uneventfull day reden we de laatste etappe.

in duitsland was meer dan de helft van de wegen im bau en de hemel bleef de hele dag grijs bewolkt met een enkel drupje regen,

wel reden heel vaak tussen de warme herfstkeuren van de bossen langs de weg.

en om 15:20 kwamen we veilig in valkenswaard aan.

ÖSTERREICH und DEUTSCHLAND

gisteravond zijn we eerst nog naar het swarovski museum gegaan, waardoor wattens bekend is want daar staan ook de fabrieken ed

 
er zijn ook indrukwekkende tuinen bij het museum maar na de giant waren we genoeg natgeregend en zijn we gauw naar binnen gegaan.

de entree kosten waren niet gering maar het museum is zeer uitgebreid en zeker de moeite waard.

savond hebben we nog geprobeerd een oosterijks avondmaal te eten (wat een schnitzle cordon blue werd in een mooi oud gebouw in wattens, op loopafstand van ons pension). 

ons pension heet dan wel pension clara, maar het kan wedijveren met elk hotel, is liefdevol en luxueus ingericht door de eigenaresse en heeft zelfs een lift naar de hogere verdiepingen!

de volgende ochtend na een uur extra slaap en een heerlijk ontbijt met oa lekkere verse vruchten, gingen we op pad,

maar we kozen toch een andere weg dan eerst gepland, want de kortere weg over schloss neuschwanstein gaat over de fernpass en die ligt op 1212m en met de voorspelde en snachts al gevallen sneeuw, leek dat deze zondag geen verstandige keus. 

we hebben nu wel winterbanden, maar we moeten ook niet overdrijven!

dus we gingen maar over de route via snelwegen over munchen, en dan wederom via snelwegen westwaards, totdat we vanaf göppingen over provinciale wegen verder konden gaan.

onderweg hebben 2 turken ons gegroet, de eerste in oostenrijk, een oudere man die een tijdje links van ons bleef rijden en eerst eens goed keek wie er nu wel in die auto met dat turkse kenteken zat, en toen ik naar hem keek zwaaide hij met een voorzichtig maar vriendelijk handje naar ons (naast hem zat en klein vrouwtje met een hoofddoek). en in duitsland was het een snelle turk die tuterde en even extra nog eens met zijn lichten een seintje gaf.

vandaag hadden we geen zonnebril maar een sneeuwbril nodig, want het heeft haast de hele dag gesneeuwd, pas de laatste kms tot ons overnachtings plekje in grossbottwar, werd het droger, droog. ook hing er rond münchen iets wat op dichte mist leek maar het waren misschien ook wel laag hangende sneeuwbuien, vanaf münchen tot voorbij ulm. brr het leek wel winter en het vroor buiten!

 
maar nu rond 16:00 uur zijn we in grossbottwar aangekomen, het is wel koud maar hebben we net rondgewandeld langs alle fachwerkhuizen en een glas van de plaatselijke wijn geproefd en nu voelt het meer als herfst aan. 

 
vannacht overnachten we in een historisch gebouw, vermoedelijk uit 1434, origineel en gezellig ingericht en binnen aangenaam warm.

gaststube en restaurant stadtschânke.

onderweg hebben we jammergenoeg geen gelegenheid gehad om te fotograferen maar we hebben de mooiste herfstbossen gezien in alle kleuren van geel tot rood en bruin. 

maar eens afwachten  welk seizoen ons morgen te wachten staat!

REIZIGERS PERIKELEN

komen er tegen middernacht 2 wat oudere vrouwen in een nieuw lijkend auto met een turkse nummerplaat bij de griekse grensbeambten op het ferry terrein van patras (wat een wel erg vreemde combinatie lijkt te zijn) : 

vrouwen met nederlandse pas, auto met turks kenteken, waarin staat dat die 3 jaar oud is ...

laten we dat maar eens goed gaan onderzoeken (wie weet wat die proberen te smokkelen): dus auto apart gezet midden op het terrein, dan met een busje er een aantal rondjes omheen gereden en dan blijkt na diepgaand onderzoek dat ze autobanden smokkelen!

het busje was een klein vrachtwagentje dat een mobiel röntgen apparaat bleek te zijn!

dus toch maar goedgekeurd en doorgelaten ...

dan eindelijk de verlate ferry opgereden of beter gezegd afgereden, want binnen moest er steeds maar verder naar beneden gereden worden.. (verdieping 2, verdieping 1/2 en dan de laatste verdieping 1)

daarna naar een grote wat saai ingerichte hut met 1 stoel  en 2 x 2 vast ingebouwde bedden, en wel zo gemaakt dat er in het onderste bed niet rechtop gezeten kan worden, maar gelukkig blijkt het kleine prullebakje redelijk stevig te zijn, zodat dit als kleuter stoeltje gebruikt kan worden!

onmogelijk om in deze hut 1,5 dag comfortabel te kunnen verblijven! maar ja eerst maar eens lang gaan slapen wat wel goed mogelijk lijkt...

en ja hoort we konden -na een goede nachtrust- de volgende dag een tweede stoeltje versieren en daarna was alles prima in orde.

het griekse nieuws op de tv staat bol van de berichten over het eiland zakynthos, waar een zware aardbeving van ca. 6,8 geweest zou zijn, precies op het moment dat wij aan boord van ons schip gingen in patras, en dit zou dus kort na middernacht op een eiland daar dicht in de buurt gebeurd zijn, maar wij hebben er niets van gemerkt!

de volgende dag na een douche en geimproviseerd ontbijt, wordt het schip verkend en overal royale lege ruimtes met een modern vrij saai interieur gezien (het schip is begin dit jaar gerenoveerd).

op het hoogste achterdek zit iedereen lekker buiten in de zon bruin te bakken

met als uitzicht de kale bergen van albanie tussen sarande en vlore, dan wordt het lunchtijd en daarna gaan we terug naar onze hut waar we al lezend en puzzelend genieten van een meegenomen wijntje.

  

smorgens bijtijds op want de ferry zou om 7:00, daarna 7:30 en uiteindelijk rond 8:30 in venetie / fusina aankomen, het laatste stuk in de laguna van venetie vaart de boot  haast een uur lang stapvoets!

dan naar buiten, wisselend bewolkt maar toch nog een uurtje zonnebrillenweer, en dan steeds meer regen, natte sneeuw en boven op de brennerpas (1400m) zien we langs de weg echte dikke pakken sneeuw. 

 
het blijft dikke natte sneeuwvlokken regenen en de weg is tot 1000m een beetje bezaaid met papperige sneeuw die daarna overgaat in regen. innsbruck ligt alweer een stuk lager : ca 600m dus waarschijnlijk worden we morgen niet in een besneeuwd landschap wakker, maar je weet maar nooit. 

voor de mensen hier is het ook een hele omslag : tot gisteren was het nog stralend mooi weer en overal hangen de geraniums nog buiten volop te bloeien.

het landschap onderweg was ondanks de laag hangende wolken, toch soms een erg mooi kleurig herfstlandschap.

en nu zijn we dus rond 4 uur aangekomen  in pension clara in wattens een plaatsje 15km oostwaards van innsbruck, waar het swarovski-museum is, wat we zo nog ff gaan bezoeken.

trouwens de italiaanse douane in de haven keek ff naar ons en zei rijdt u maar door en de italiaans/oostenrijkse grens hebben we eigenlijk niet goed gezien want daar zijn we zo door gereden!

GRIEKENLAND

snachts rond 1 uur legde onze ferry aan in SANTORINI en konden we bij volle maan iets van de contouren en verlichte huizen op de bergen zien.

jose gleed bij santorini nog half in slaap tussen onze bedden, in onze riante suite met bad en groot vierkant raam (zeer luxe op die NISSOS RODOS); tja en toen zat ze klem maar dat hebben we met vereende krachten weer opgelost! 

daarna weer slapen en vroeg op om in PIREUS bij stralende zon (maar nog wel een harde, koude wind) op pad konden,

bij efsina waar we verkeerd reden door ietsje te lang de kust te volgen, en kwamen we bij een klein bakker/cafeetje en daar hadden ze toch lekkere broodjes en lekkere sinasappelsap, voor weinig geld. nadat we de tomtom geraadpleegd hadden om uit te vinden waar we precies uithingen, zijn we weer snel naar de juiste weg terug gereden.

  
langs het kanaal en de baai van KORINTHE gaan we naar PATRAS, waar we via de nieuwe OLYMPIA ODOS reden (hij bleek eindelijk af te zijn!),

 onderweg genoten we van het uitzicht over de donkerblauwe baai en aan het eind net voor PATRAS, ligt de mooie brug bij RIO.

 
na rondgereden te hebben door de oude binnenstad van PATRAS vonden we een rustig park aan zee,

 

waarna we later naar de nieuwe ferry haven reden om onze tickets op te halen.

onze ferry komt om 21, we kunnen om 22 aan boord en we gaan om middernacht varen richting VENETIE in 1,5 dag.

KOS

heel soepel en rustig verlieten we turkije via de douane van bodrum cruise port

en voeren we met de ASIM KAPTAN naar de overkant,

ook de griekse douane was soepel; geen van beide douanes heeft zelfs in onze auto gekeken.

ondertussen moest jose zowel de ferry op als af rijden, maar daarna gaf ze het stuur gauw over aan lenny.

na eerst wat metaxa ingeslagen te hebben, reden we naar de andere kant van de haven, waar de ferries vroeger aanlegden,

daar hebben we een tijdje in de auto gewacht in de stromende regen, het leek wel een wolkbreuk, met onweergerommel em bliksem.

tickets voor de volgende ferries konden we er nog niet ophalen (pas na 17:00 uur) en verder was het er uitgestorven

ook het vroegere koffietentje was gesloten.

 

dus toen zijn we maar naar de marina gereden, daar kun je tenminste dichtbij parkeren en hebben ze vast wel ergens lekkere koffie.

en het was prima in orde bij SKIPPER, ze hebben er zelfs internet en een hapje te eten.

regen, regen, regen en wat doen we dan?

 een rondje kos, eerst langs de zee en terug langs de lidl om een tandenborstel voor jose te kopen.

en dan maar weer ff langs de zee, kijken of turkije alweer opduikt uit de regenwolken...

en.. hier langs de zee kunnen we turks internet via turkcell goed ontvangen!

dom eigenlijk dat we geen paraplu meegenomen hebben; zou toch wel makkelijk geweest zijn!

nu zitten we op de ferry naar pireus over santorini (daar zou het droog zijn vannacht) en voor kalymnos heb ik nog steeds prima internet uit turkije!

startklaar

de voorbereidingen zijn nu afgerond.

  

jose is weer terug gekomen naar turkije 

 

er is rondgerend bij verkeerspolitie en notaris om de juiste manier te vinden om haar auto te exporteren

ondertussen laten we de auto nog eens goed nakijken en reisklaar maken.

  

het blijkt dat we het beste geen ingewikkelde dingen kunnen doen, anders is de auto onverzekerbaar onderweg,

en dat moet : bij voorkeur voor jose en lenny samen !

uiteindelijk wordt er besloten gewoon met de turkse nummerplaten te gaan rijden (en pas later de auto uit de turkse registratie te laten halen)

en na allerlei ingewikkelde senarios waarbij ook nog mensen uit nederland naar venetie zouden moeten komen vliegen,

op het laatste nippertje is er gelukkig toch nog een verzekeraar in nederland gevonden die een groene kaart voor ons wil maken.

dus nu de auto inpakken en woensdag ochtend vroeg zullen jose en lenny op weg gaan naar de eerste ferry vanaf bodrum om daarna toch samen de auto naar nederland te brengen

bmax reis door europa

de voorbereidingen voor een volgende reis zijn alweer begonnen,

deze keer een vakantie reis met het doel om de ford bmax van jose van turkije naar nederland te brengen.

de auto-reis startend op 24 oktober met de oversteek met een ferry van bodrum naar kos.

maar daaraan voorafgaand zijn er verschillende formaliteiten te regelen, de auto reisklaar te maken etc etc

dus jose komt vrijdag 19 oktober al naar turkije.