door hongarije naar roemenie 🇷🇴

na het onweer en de flinke regenbuien was vannacht de temperatuur gedaald naar 24 graden; dat voelde in hongarije over fraaie snelwegen ala holland, later meer limburg (iets minder vlak, iets meer bomen) prettig aan, de eerste 150km. daarna werden het weer slechte binnenwegen met armoedige dorpjes en de roemeense grens waar we ca 2 uur moesten wachten in de toen weer 30graden brandende zon, want we moesten in de rij met niet eu paspoorten en die vorderde erg langszaam.

en ook nog door het tijdsverschil (roemenie heeft net als griekenland en bulgarije op dit moment dezelfde tijd als turkije, die dus 1 uur verschilt met de rest van europa) bereikten we onze eindbestemming pas rond 6 uur.

in hongarije maakten we onze hongaarse lei op aan goedkope diesel (goedkoper dan in roemenie) en in roemenie reden we eerst het plaatsje satu mare in om wat romeens geld te tappen en wat te eten en te drinken te vinden. voor roemenie is ook weer een vignet nodig wat 3€ voor 7 dagen kost (niet vergeten er later nog eentje te kopen, want we blijven net iets langer).

daarna verder over binnenwegen vol met bochten (wel door leuke dorpjes en een fraaie natuur) de maramures in, het gedeelte in het oosten dat grenst aan de ukraine.

de lucht begon er steeds dreigender uit te zien en vlak voor aankomst in sighetu marmatei brak het noodweer los, maar bij aankomst bij ons motel buti was de regen alweer aardig minder geworden. we werden vriendelijk ontvangen door de dochter van de baas, die ons direct een veel grotere kamer op de begane grond aanbood, met een klein zitje op het plaatsje waar ook onze auto gestald kon worden (veel makkelijker zonder trappen als toffie zijn nachtelijk plasje(s) moet doen!)

in het bijbehorende restaurant praten we gezellig met de eigenaar, die ons adviseerde bij ons avondmaal van roemeense specialiteiten (sarmali en mici), voorafgegaan door een slokje 54%. hij vertelde dat naast het monument voor de gevallen joden een nieuwe hele grote synagoge gebouwd werd. we vermoeden dat hij ook een van die grote joodse bevolking van deze streek is. 

de grens met de ukraine ligt 2 km hiervandaan.

we wandelden na het eten nog wat door het dorp, wat prima ging omdat de lucht alweer volledig opgeklaard was, zagen dat de bouwstijl erg op bepaalde hongaarse maar ook oostenrijkse dorpjes lijkt, een overblijfsel uit de tijd dat de habsburgers hier regeerden...

 

en we aten een ijsje dat ze hier in een horentje verpakken, wat een mini uitvoering is van de kurtoskalacs uit hongarije.