eerst met de verkeerde trein (we waren te vroeg ingestapt) en later met 2 verschillende treinen (maar dat zal ik verderop toelichten), lieten we ons van en naar potsdam vervoeren; maar we begonnen met een klein stukje tram, om toffies reis zo aangenaam mogelijk te maken, daarom gebruiken we ook zoveel als mogelijk de lift vanaf en naar de perrons (aardig excuus toch?).
in potsdam besloten we dat de beste vervoers mogelijkheid de “tour van alte fritz” was; wat inhoud dat we gedurende ruim 2,5 uur ons door de stad en oa langs allerlei paleizen lieten rijden, begeleid door een vrolijk vertellende gids en bij een drietal paleizen stapten we ook uit en gaf hij toelichting ter plaatse.
potsdam is een mooie en interessante stad die al meer dan 1000 jaar oud is en door veel koningen maar tegenwoordig ook door ministers ed verkozen wordt om in een mooi huis in het groen en aan een van de vele meren die er omheen liggen, te gaan wonen (en dat dan toch op betrekkelijk korte afstand van berlijn). ook worden er regelmatig congressen en belangrijke vergaderingen hier gehouden, of wordt er bij staatsbezoeken bv op slot sanssouci overnacht.
naast een holländisches viertel is er ook een russische wijk en
in het grote park van sans souci zijn meerdere paleizen waaronder het zomerpaleis van de laatste fritz (koning friedrich de ...), met de plaats waar hij samen met zijn 11 hazewindhonden begraven ligt (ja daar onder die aardappelen ligt fritz, hij zou de aardappel in duitsland gepromoot hebben...) en
het neue paleis van een fritz, wat reusachtig groot is met een klein paleisje ernaast voor de keuken, omdat er weer een brand zou kunnen uitbreken!), een latere koning heeft er later een onderaardse gang aan toegevoegd want hij vond het toch niet prettig om steeds koud eten te krijgen...).
in het grote park van sans souci zijn meerdere paleizen waaronder het zomerpaleis van de laatste fritz (koning friedrich de ...), met de plaats waar hij samen met zijn 11 hazewindhonden begraven ligt (ja daar onder die aardappelen ligt fritz, hij zou de aardappel in duitsland gepromoot hebben...) en
het neue paleis van een fritz, wat reusachtig groot is met een klein paleisje ernaast voor de keuken, omdat er weer een brand zou kunnen uitbreken!), een latere koning heeft er later een onderaardse gang aan toegevoegd want hij vond het toch niet prettig om steeds koud eten te krijgen...).
een beroemd filmmuseum is er ook, want we leerden hier dat de hele filmindustrie eigenlijk in potsdam is begonnen en dat bv hitchcock hier zelfs op les heeft gezeten en we bezochten de brug van glienicker waar tijdens de periode van de muur verschillende keren belangrijke spionnen uitgewisseld zijn (hier liep toen ook een grens tussen oost en west!). er is ook een minder indrukwekkende maar wel oudere brandenburger tor hier.
maar het was dus toch behoorlijk warm en daardoor vermoeiend voor ons drieen, hoewel we ons allen prima hielden,
de terugweg verliep heel bijzonder want we besloten met de normale trein met nummer S7 te gaan (er is ook een regionale trein RE1, maar die had ons op de heenreis een beetje door de war gebracht, dus vandaar de keus voor de S7 nu).
goed we stappen dus in op station hauptbahnhof van postdam en dan denkt coşkun ff een zakdoekje weggooien (in een vuilnisbak op het perron) en de deuren gaan dicht en ik neem dus afscheid van hem en vertrek samen met toffie, maar zonder treinkaartje of telefoon richting berlijn...
nu hadden we kort daarvoor nog gezegd dat we dan misschien maar het beste op het hauptbahnhof van berlijn van trein zouden kunnen wisselen, omdat deze trein niet doorreed naar onze alexanderplatz, maar erg duidelijk hadden we eigenlijk nog niet een besluit erover genomen.
dus wat doe je dan? 1. hopen dat er geen conducteur langs komt (kwam er niet), ik had immers geen kaartje! en 2. tja dan stap ik maar op het hauptbahnhof van berlijn uit en wacht ik op de volgende S7, want die zal coşkun dan waarschijnlijk wel nemen en 3. hij zal er waarschijnlijk wel vanuit gaan dat ik op het hauptbahnhof ben uitgestapt en op hem op het perron ben gaan zitten wachten.
aldus gedaan en zowaar kwam er al 8 minuten later (omdat het de avondspits was) de volgende S7 en daaruit kwam na enig zoeken op het drukke perron coşkun te voorschijn, waar ik met een alweer braaf slapende toffie zat/lag te wachten.
met de daarop volgende S7 die wel naar de alexanderplatz ging, hebben we nu gezamelijk onze weg vervolgd en daarna zijn we gauw richting huis gegaan om eerst eens lekker te gaan douchen! (morgen zou het alweer zo warm worden.. puf, zucht, nou ja we zien wel...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten