het is zaterdag maar de wegen die wij berijden zijn toch aardig vol, dat komt vast omdat de mensen hier op hun vrije dag liever van de grote stad weg en naar het water trekken.
direct ten zuiden van krakau verandert het landschap en wordt heuvelachtiger; we klimmen omhoog naar de 700m waarop zakopane ligt.
zakopane is swinters bekend om de sneeuw (er zijn meerdere skiliften) en szomers om het water van de rivier de dunajec.
onderweg bewonderden we de weer heel andere huizen stijl, met oa heel steile daken (zal wel met die sneeuw te maken hebben), en veel oude houten huizen.
zakopane was gezellig druk en we kochten er de leuk uitziende en lekker smakende gerookte streekkaasjes.
daarna verder door de bergen van de bukovina naar niedsica, waar vandaan we weer langs de dunajec reden en de grens met slowakije zonder verdere controle, overstaken. 10km verderop aan de dunajec ligt ons pension in cerveny klastor met de fraaie naam fajku.
we waren van-te-voren al door iemand van ons pension opgebeld, hoelaat we kwamen en liever kort na 3uur bv want ze moesten weg...
(tenminste dat begrepen we want veel engels spraken ze niet). gelukkig stond er kwart over drie toch nog een jongeman met google-translate in de hand op ons te wachten. er was het eea mis met de waterpomp zei hij en daarom had hij beneden voor ons een royale 2pers. slaapkamer met badkamer klaargemaakt en we zouden de enige klanten zijn en morgenochtend konden we de sleutel laten liggen en zo weggaan...
we hebben hier beneden een andere kamer dan we geboekt hebben, want die zijn boven en deze kamer heeft in de hoek een stapel spullen afgedekt met een doek (kennelijk heeft iemand zijn kamer aan ons afgestaan, maar ok alles is schoon en het kost maar 29€ ), maar goed beneden met een deur naar de tuin en direct naast de gemeenschappelijk keuken en woonkamer en met een eigen badkamer met stromend water, is zeker wel zo prettig. maar een beetje vreemd is het wel. misschien gaan ze ophouden met dit pension?
straks gaan we eens wat langs de dunajec lopen en kijken naar de rafters en de loopbrug naar polen (ja we zijn even terug naar polen gelopen), en de dingen van het klooster, waarnaar dit dorp genoemd is.
er is een folklore feest in het dorp, dus onder begeleiding van muziek van bas en accordeon hebben we een slowaakse snitzle gegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten