De dag begon met mooi weer (24 graden) en een volle ontbijtzaal (want er was gisteravond een bus vol roemeense mensen binnengekomen). We kregen een bijzonder ongezond ontbijt van wit brood met 4 sauzijnenworsten en mosterd en een schaaltje met jam. Maar ze hadden wel lekkere koffie!
Daarna gingen we op pad door de mooie maramures, eerst naar barsana waar het grootste en bekendste kloostercomplex staat vol met gebouwen van die bijzondere stijl die alle kerken en kapelletjes en soms zelfs huizen hier hebben.
Daarna gingen we op pad door de mooie maramures, eerst naar barsana waar het grootste en bekendste kloostercomplex staat vol met gebouwen van die bijzondere stijl die alle kerken en kapelletjes en soms zelfs huizen hier hebben.
ook de ingangsdeur / poort van haast alle huizen maar ook vaak van de dorpjes is heel bijzonder meest van hout gemaakt.
de wegen in het eerste deel van de dag waren erbarmelijk slecht en het door de tomtom voorspelde gemiddelde van 45km/uur, klopte aardig. Gelukkig waren de wegen daarna vanaf het begin van de weg naar de prislop pas (1410m en 13graden) net allemaal vernieuwd (soms nog een kleine versmalling waar ze nog niet helemaal klaar waren, maar over het algemeen een prima glad wegdek), want tegelijk met de betere weg begon het te regenen, soms te omweren met hoosbuien en een grauwe lucht in de bergen soms met iets neve!igs, waardoor de vergezichten niet zo goed te zien waren. Want de natuur om ons heen ook toen de maramures eindigde en suceava en de bukovina begon, is fantastisch mooi (een soort zwitserland).
We lunchten in borsa, een gezellig stadje waar ze in ons restaurant allemaal italiaans spraken, daarna stopten we voor een hoosbui bij een benzinepomp in carlibaba (als het turks zou zijn, dan staat er besneeuwde vader, en sneeuw zou kunnen op 1050m hoogte) waar de eigenaar duidelijk lange tijd in nederland geweest was, voor een kopje koffie. Later stopten we bij de volgende hoosbui voor een koffiestop in campulung, en in vama kwamen we net voor het losbreken van een hoosbui (het leek wel of hij met ons mee kwam!) in casa aurora aan, een lief pensionnetje waar we 2 nachten zullen verblijven en waar de eigenaar ons in het frans verwelkomde. het is een lief eigenaren echtpaar, dat alles doet om het ons naar de zin te maken, er zijn naast een tiental kamers ook nog grote ruimtes als zitkamer en eetkamer en overal hangen en staan potten met bloemen.
we hebben een gezellige, ruime kamer met een groot balkon. en onze auto staat veilig op de binnenhof.
we hebben een gezellige, ruime kamer met een groot balkon. en onze auto staat veilig op de binnenhof.
ondanks de aanhoudende regen zit ik nu op het overdekte balkon met een lekker roemeens wijntje, dus het valt allemaal best wel mee...
en over het algemeen -moet ik zeggen- zijn de roemeense mensen die we tegenkomen erg hartelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten