vandaag, nu het net gisteren een jaar geleden is dat mijn moeder overleden is, en mijn schoonmoeder ruim 16 jaar geleden gestorven is, wil ik een verhaaltje over die twee vertellen.
mijn schoonmoeder had last van haar knieen en zou een eerste nieuwe meniscus krijgen, dus we gingen samen met mijn moeder, die op visite bij ons in Turkije was, naar het ziekenfonds ziekenhuis in Izmir, waar we een privé kamertje, wat je tegen een geringe bijbetaling kon krijgen, hadden besteld.
zo'n kamertje lijkt eigenlijk net een comfortabele hotelkamer met badkamer, bed en sofa; maar dat bed is natuurlijk een ziekenhuis-bed; in 1998 was dat nog een ouderwets bed met een grote ijzeren slinger om het bed hoger en lager te draaien.
nu precies tegen deze slinger stootte mijn moeder haar scheenbeen en het ging gelijk vreselijk bloeden, want mijn moeder had een dunne huid en als dat openstoot, dan vloeit er aardig wat bloed; wij waren er al aan gewend; het was niet de eerste keer.
gauw een verpleegster van de gang binnen geroepen, maar die viel haast flauw toen ze de hoeveelheid bloed zag; dus ik heb zelf maar gauw 2 plastic stoeltjes gepakt en die in de badkamer gezet, en mijn moeder daarheen gebracht met een been omhoog om het bloeden te stoppen.
daarna kwam natuurlijk het probleem dat het gehecht moest worden, maar we waren immers in een ziekenhuis ... dus gevraagd of het kon en ja hoor even later gingen mijn moeder en ik naar de operatie-kamer waar alles met speciaal zijden-draad en speciale naalden dichtgebonden werd.
alleen hadden we een probleem toen we wilden afrekenen; want dat kon niet; het was een ziekenhuis voor alleen maar ziekenfonds patienten, afrekenen deed daar niemand !
dus daarna konden we deze foto nemen, met degene die de patient was, zonder verband en mijn moeder met haar onderbeen in verband op een stoeltje; en beiden met een deel van mijn turks-nederland, nederlands-turks woordenboekje bij de hand.
