27/8 weer thuis

na nog een dagje izmir

zijn we vandaag (zaterdag) terug gereden en rond 16:00 thuis aangekomen.

we hebben in totaal 9.030km met de auto gereden.

25/8 bij assos

eerst reden we langs de kust (onder bozcaada), naar het zuiden, bv langs het mooie plaatsje tavaklı direct aan het strand gelegen tussen bomen van de bosachtige streek.

 

in het binnenland liggen veel resten van alexandria troias (waar de geleerden nog steeds over filosoferen waar het troje van homerus nu echt gelegen heeft…) en de deels gerestaureerde tempel van apollo smyntheion (de muizen verdelger).

 

daarna bezochten we behramkale, het turkse dorpje onder/in assos en klauterden we over de hobbelige stenen naar boven naar de tempel en het mooie uitzicht over de omgeving, met o.a. de oude haven van assos beneden en het eiland lesbos er tegenover.

 



daarna bezochten we familie in altınoluk en reden we s’avonds door naar izmir (naar bihter en familie).

24/8 turkije

vanochtend hebben we eerst in deze kleine wijk karaağaç van edirne, de trakya universiteit bezocht.

hun hoofdgebouw is in het fraai onderhouden oude treinstation, waar als decoratie aan de achterkant nog een oud treinstel staat.

verder waren er meerdere gebouwen met oa tentoonstellingen van best aardige werken van de kunst-studenten en

een ruimte die ingericht was om een beeld te geven van de historie van karaağaç, die in 1920 door de grieken veroverd werd,

maar in 1922 weer terug werd heroverd.

 

e.e.a. is later samen met allerlei andere afspraken die gemaakt zijn na de eerste wereldoorlog, in een verdrag vastgelegd,

het verdrag van lauzanne van 1923. ter nagedachtenis hieraan is een monument in de tuinen van de universiteit opgericht.

in de loop van de middag begon de lucht er steeds dreigender uit te zien, en tenslotte reden we de laatste 15km van onze reis van vandaag in de stromende regen, met donder en bliksem en zelfs hagel. zonder ophouden gaat dit weer nog verder, maar we hopen dat het morgenochtend wat beter wordt zodat we assos kunnen gaan bezoeken;

voorlopig zitten we droog en comfortabel in een hotel helen troya, daar ergens in de buurt (jammergenoeg waren onze familieleden die hier wonen, net zelf op vakantie).

23/8 terug in turkije

eerst hadden we nog een spannende nacht,

want toen de kok van ons hotel rond 22:00 naar huis wilde gaan, zag hij dat de deur van de achterkant van onze auto openstond!

snel klopte hij aan onze kamerdeur en wij aankleden en ernaar toe, alles gecontroleerd maar niks ontbrak…

hoe kon dit? het zou kunnen dat er iets tussen de achterdeur geklemd was geweest en dat deze niet helemaal dicht was gegaan en

dat we daarna dachten met ons sleutel-signaal hem gesloten te hebben, maar dit toen niet gelukt is…

maar hoe dan de deur weer helemaal open kan gaan?

onduidelijk, maar de grootste stress was voorbij, en nu alle eventueel belangrijke dingen toch maar uit de auto gehaald en goed afgesloten!

de hele nacht plensregende het maar de volgende ochtend was het weer droog en konden we na ons eerste omeletje van deze reis op stap gaan.

vandaag rijden we dwars door bulgarije over hoofdwegen langs sofia en plovdiv naar svilengrad, daar doen we wat laatste inkopen, tanken we nog een pietsje diesel (want de diesel is in turkije veel goedkoper), en rijden we nu via een nieuwe route bij svilengrad de grens over naar griekenland en dan paralel aan de normale weg naar edirne rijden we verder tot een plaatsje kastanies in griekenland, waar we de grens overrijden bij karaağaç een wijk van edirne.

dat is ons prima bevallen bij deze kleine grensovergangen was haast niemand, dus we konden heel snel doorrijden (bij edirne is het altijd vreselijk druk en worden alle auto’s nog eens extra via een röntgengebouw gecontroleerd, wat allemaal extra tijd en werk betekent. onthouden we! dit was veel beter en nauwelijks omrijden.

en we hielden het de hele dag droog op 10 kleine spatjes regen na, maar nu drijgt er weer een donkere lucht hier boven tracie, dus hier zou nog wel eens iets kunnen losbarsten…

22/8 servie naar bulgarije

het verlaten van servie duurde veel langer dan we verwacht hadden, want hoewel de afstand nog geen 15km bedroeg hebben we er ruim 1,5uur over gedaan.

eerst de weg vanaf negotin naar de grens van ongeveer 10km die overal kapot was of waar er door wegwerkzaamheden steeds gewacht moest worden.

bij de grenzen (zowel servie uit als bulgarije in) duurde het lang, maar bulgarije in duurde haast 1 uur omdat de computers eruit lagen, hoewel het eigenlijk helemaal niet zo druk was.

daarna tuften we over vrij slechte ‘hoofdwegen’ bij aangename temperaturen en zonder regen door bulgarije, langs vidin en montana naar botevgrad en net toen de eerste regendruppel begonnen te vallen kwamen we bij ons hotel (hotel balkan) aan.

21/8 langs de donau

er was voor vandaag voorspeld dat het heel de dag hard zou regenen, maar dat viel gelukkig mee, het was afwisselend droog met af-en-toe wat druppeltjes regen tussendoor.

door de binnenlanden reden we naar de donau bij gölübac en daarna volgden we de donau…

maar jammergenoeg waren er door de voordurende regen van de afgelopen dagen, overal stenen los gekomen van de bergwand naast onze weg en daar vielen dan grote brokken op onze weghelft. dus zowel bij ons als ook bij andere weggebruikers ging het mis…

we raakten net de linkerkant van een flinke brok steen en die ging als een mes door onze (nieuwe) rechtervoorband en maakte er aan de zijkant een groot gat in.

dus… bandwisselen, wat na ons parijse avontuur nu iets beter ging, we wisten nu immers hoe we dat het beste konden doen!

daarna reden we langszaam verder, er niet op hopend dat in dit land ons iemand op zondag zou kunnen helpen.

maar door onze tomtom die in een dorpje een eerdere afslag koos (omdat het vast een paar meter korter was…), reden we ineens langs een huis met werkplaatsje met allemaal banden voor de deur.. en jahoor daar vonden we een jongeman bereid om onze oude linkervoorband (die we in parijs vervangen hadden hoewel die nog wel bruikbaar was), en die we mee genomen hadden, te wisselen met de nieuwe band, die nu alweer zo kapot was, dat die weggegooid kon worden.

nu was de auto weer in balans en neemt die extra band geen ruimte meer in beslag in de achterbak. 15€ wilde de jongeman ervoor hebben, nouja dat valt mee.

daarna verder naar ons wel heel bijzondere overnachtings plekje van vandaag. in de buurt van de 2e grote stuwsluizen (derdap 2) in de donau, ligt direct aan de donau het grondstuk van angelinin konak, met allerlei kleurige bouwsels, zitjes en huisjes erop als alternatief en goedkoop verblijf voor natuur en rust liefhebbers.

(ze hebben er ook van deze tonnen als huisjes, maar ons huisje was iets gerieflijker, met een eigen wc en douche en zelfs een tv en een klein koelkastje).

20/8 regen regen regen

vandaag ons programma maar wat aangepast, geen trip naar reşita in de banat in roemenie, maar naar een plaatsje wat dichterbij,

 zonder omwegen naar dat misschien wel erg leuke plekje in de bossen, wat we in de regen niet erg zouden waarderen…

dus we reden eerst nog in de stromende regen richting belgrado, in de hoop dat de regen daar zou afnemen, maar nee hoor,

dus we reden verder naar pancevo, waar het nog maar een klein beetje druppelde en we koffie dronken en wat boodschapjes deden.

 
daarna verder naar ons leuke hotelletje met overdekt terras, in kovin, een klein plaatsje bij de donau tegenover smederevo.

een aanrader dit hotel (harisma 013), het is erg goedkoop, alles is prima en orde en ze hebben een heel goed restaurant!

19/8 van kroatie naar servie

na een regenachtige nacht, volgde toch weer een bloedhete dag, waarbij we lange tijd 38 39 graden hadden, maar toen we na het avondeten rond 19:30 buiten kwamen, onweerde en regende het weer!

 

we reden eerst paralel aan de drawa oostwaards naar osijek, en daarna naar vukovar aan de donau; vukovar met de vele monumenten die herinneren aan de gruwelijkheden van 1991.

 

 

daarna volgenden we de donau zuidwaards en staken deze met een brug over bij backa palanka, waar de grens met servie is.

daarna reden we nog een stukje verder naar de levendige stad novi sad, waar we in een leuk boutique hotelletje overnachten : het macchiato house.

s’avonds aten we bij een echt servisch eetcafe de veliki.

 

18/8 drie landen dag

‘s ochtends nog in graz oostenrijk, dan oostwaards om via hongarije oostenrijk te verlaten en zo slovenie mis te lopen, wat weer een vignette aanschaf voor slechts een paar km zou betekenen (wat ons 3jaar geleden is overkomen!). maar een hongaars vignette bleek nu ook niet te voorkomen, want die slimme hongaren hebben alle stukjes weg na de grens tot snelweg gemaakt (met video bewaking,), dus je komt er niet onderuit om toch een vignette te moeten kopen.

  

aan het einde van onze reis vandaag passeren we de grens met kroatie, waar we nu in een klein dorpje (kapela dvor bij lukaç) overnachten.

17/8 oostenrijk

na nog een laatste stukje duitsland langs de inn, reden we oostenrijk binnen en kronkelden we verder naar wels.

 

daarna volgden we de hoofdwegen en door heel veel tunnels bereikten we graz, waar we overnachten vlak bij het hauptbahnhof.

 

16/8 laatste dag in duitsland

vandaag zijn we in een voorstadje van mūnchen bij een buurmeisje van heel lang geleden op bezoek gegaan.

zij is al op haar 22e naar duitsland verhuisd, dus we hadden elkaar nog maar zelden gezien in lange tijd!

gezellig hebben we urenlang gekletst en herinneringen opgehaald, het was erg leuk dat we elkaar nu weer ontmoet hebben!

15/8 künzelsau naar kelheim

eerst wat snelweg en de rest van de dag vanaf ansbach vrijwel steeds tussen de bossen gereden, prachtig!

eerst brachten we een bezoek aan nürnberg / neuremberg; met een binnenstad met veel monumentale wat oudere gebouwen, velen van grote rode stenen en met een flink deel van de oude stadsmuren nog aanwezig.

 

vandaag was het minder warm, smorgens met veel bewolking en temperaturen rond de 24 graden, smiddags klaarde het op en werd het even 29.

tegen het einde van de dag reden we eerst langs de altmühl en later langs de donu naar ons gasthof/brauerei frischeisen in kelheim. 

 

en…

ik geloof niet dat ik het eerder vermeld heb, maar we zijn nu allebei door een wesp gestoken.

coşkun werd het eerst gestoken op een terrasje in gerona spanje en had er daarna behoorlijk last van : een paar dagen pijn, erg dik wordend en steeds verder… (hij was gestoken in de binnenkant van zijn pols en zijn hele onderarm is er daarna langszaamaan dik door geworden en vreselijk jeuken natuurlijk), nadat hij van rian en herman in zuid frankrijk wat allergie pillen had gekregen, ging het beter, maar hij werd er toch een dag of 4, 5 behoorlijk door geplaagd.

lenny kreeg haar wespensteken in künzelsau en zelfs op het moment dat we besloten hadden om maar binnen te gaan eten, omdat de wespen buiten zo om ons heen zoemden, maar ja toen prikte er toch -onderweg naar binnen- een wesp een paar keer in de onderkant van mijn rechterbovenarm! gelukkig kwam er direct een vriendelijke dame, die ook in het restaurant zat te eten, aangesneld met een vloeistof voor direct en een zalfje voor later (ze had het altijd bij zich …) en deze middeltjes hielpen waarschijnlijk heel goed (ik was nog nooit door een wesp geprikt dus ik heb geen idee hoe ik zou moeten reageren) want erg dik is e.e.a. niet geworden en de pijn viel ook wel mee, maar jeuken ja dat doet het vreselijk, dus vandaag hebben we ook maar soortgelijke middeltjes bij de duitse drogist gekocht en nu is het smeren geblazen!

14/8 mannheim & verder oostwaards

na een lekker ontbijt in ons taste smart hotel in lampertsheim (wat we zeer aanbevelen aan iedereen die eens in de buurt van mannheim moet overnachten, want alles is prima in orde incl. ontbijt en parkeergarage en dan ook nog ‘maar’ 62€), gingen we op weg langs de neckar naar mannheim, waar we op de koffie gingen bij trees in haar appartementje op de 29e verdieping, met een weids uitzicht over mannheim en de neckar.

na dubbele kaffee und kuchen vertrokken we richting heidelberg, wat ons eigenlijk een beetje tegenviel. we hadden een stad met romantische mooie huizen langs een rivier verwacht, maar alle huizen waren wat groter en luxueuser en minder versierd dan we gedacht hadden en (heel eigenaardig) waar we ook keken (aan hekken, railingen, gesloten gebouwen) alles hing vol met spinnewebben…

 
de weg hierna maakte onze dag weer goed, door een lieflijk glooiend landschap vol met leuke dorpjes; alleen zagen we erg veel dorre weilanden, veel te kleine en verdoogde zonnebloemen en maisvelden, maar ook bomen met herfstkleuren waar al bladeren afdwarrelden : deze streek heeft duidelijk veel te weinig regen gehad de laatste tijd!

13/8 koblenz naar (haast) mannheim

eerst nog een stukje langs de moezel en dan een stadsboemel in koblenz, met ochtendkoffie met muziek (simon &garfunkel look-a-likes) en een wandeling naar das deutsche eck, waar de rijn en de moezel elkaar ontmoeten, met een groot beeld van kaiser wilhelm te paard erbij.

hier ergens langs de kade lag het schip waarop mijn grootmoeder anna geboren is.

 

daarna verder aan de andere kant van de rijn, langs de rivier de lahn, door het plaatsje bad ems en langs nassau door een groen, mooi en heuvelachtig landschap naar de stad wiesbaden. hier lunchten we met een bratwurst op een gezellig marktplein.

daarna verder naar worms, tot onze verbazing moesten we van onze tomtom ook nog een ferry over de rijn erbij nemen…

worms de stad van de nibelungen en luther.

 

daarna reden we nog ietsje verder naar lampertsheim, waar we overnachten voor we morgen weer verder trekken.