hun hoofdgebouw is in het fraai onderhouden oude treinstation, waar als decoratie aan de achterkant nog een oud treinstel staat.
verder waren er meerdere gebouwen met oa tentoonstellingen van best aardige werken van de kunst-studenten en
een ruimte die ingericht was om een beeld te geven van de historie van karaağaç, die in 1920 door de grieken veroverd werd,
maar in 1922 weer terug werd heroverd.
e.e.a. is later samen met allerlei andere afspraken die gemaakt zijn na de eerste wereldoorlog, in een verdrag vastgelegd,
het verdrag van lauzanne van 1923. ter nagedachtenis hieraan is een monument in de tuinen van de universiteit opgericht.
in de loop van de middag begon de lucht er steeds dreigender uit te zien, en tenslotte reden we de laatste 15km van onze reis van vandaag in de stromende regen, met donder en bliksem en zelfs hagel. zonder ophouden gaat dit weer nog verder, maar we hopen dat het morgenochtend wat beter wordt zodat we assos kunnen gaan bezoeken;
voorlopig zitten we droog en comfortabel in een hotel helen troya, daar ergens in de buurt (jammergenoeg waren onze familieleden die hier wonen, net zelf op vakantie).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten