de trulli rondom ons nemen snel af maar nog wel zien we de eerste uren overal muurtjes naast de weg en tussen de velden van dezelfde op elkaar gestapelde stenen.
en de boeren maken het land klaar voor een volgende partij groente, want er wordt druk gemest wat duidelijk te ruiken is.
wat onze calabrese vrienden altijd zeggen is vandaag ook weer duidelijk : rome gebruikt het belastinggeld zelden voor verbetering van de wegen in het zuiden, overal lappendekens van gedeeltelijk gerepareerde wegen met veel gaten en oneffenheden.
regelmatig staan er snelheidsborden van 50 of 30km omdat er zulke kuilen in de weg zitten, dat veel harder rijden gevaarlijk zou zijn!
en dat is gedeeltelijk ook zo op de ss106 de hoofdweg van de hak van de laars van italie naar de teen in reggio calabria, alleen aan de westkant van het italiaanse schiereiland is een goede tolweg.
onze eerste halte is bij de boerderij van de biasi, een champignon kwekerij die ook een internet postorder bedrijf bezit onder de naam funghitalia, in castellaneta.
eerst stoppen we bij een aantal hallen waar vrachtwagens laden en lossen, bij het bord funghitalia, die sturen ons door naar het kantoor van donato de biasi, waar we ook wat kant en klare 4kilo champignon pakken (met substraat en compost) zien staan, waar we worden rondgeleid door een van de bazen zelf : een vriendelijke jongedame fausta de biasi, die werkelijk erg veel moeite doet om ons te woord te staan en van alles te laten zien.
ze neemt ons mee naar de een paar km verderop gelegen champignon kwekerij.
een groot stuk land met meerdere silo's erop en in eentje bekijken we hoe bovenop die champignonpakken langszaam cardoncello, een plaatselijke kleinere zwamsoort, groeien en hier zien we ook hun tweede soort champignons, een echte grote oesterzwam, die groeit uit openingen van 20kilo pakken.
die grote pakken kunnen we niet kopen en meenemen, want die gaan direct onderweg beginnen en kunnen niet een paar weken wachten, maar de kleinere pakken kunnen dat waarschijnlijk wel, dus we kopen er daarvan maar drie.
dan verder langs landerijen, boerderijen en pas bemeste velden, waarna we halverwege toch maar verdergaan op de "snelweg" de ss106, anders schieten we niet erg op! en zo zien we tenminste weer de mare ionio oftewel de ionische zee.
we lunchen onderweg met de druiven die leonardo onze trullo gastheer ons bij het ontbijt gegeven had en wat plaatselijke specialiteiten in een wegrestaurannetje in het plaatsje roseto.
om half zes arriveren we bij cariati, waar de agriturismo, een olijven boerderij die ook een soort bed en breakfast heeft, zich bevindt waar we vannacht willen overnachten :
agriturismo la grande gelso oftewel de grote moerbijboom.
niemand aanwezig want het hoofdseizoen is kennelijk alweer voorbij, maar na een telefoontje begrijpen we dat er over 5 minuten iemand zal komen. wederom een italiaan die geen woord engels spreekt, maar we redden ons wel, hoogdravende gesprekken hoeven we immers niet te voeren.
na registratie van onze gegevens in de computer verdwijnt deze heer weer en wenst ons een prettige nacht en tot morgen. het hele bedrijf is leeg alleen wij lopen er nu rond...
we besluiten vanavond te proberen al onze restjes en fruit op te maken en toch maar niet de benissima pizza van het restaurant van pedro in het dorp te gaan opzoeken. ook toffie is blij met dit besluit, hij rent rondjes en rolt door het gras, zeker blij dat er vandaag niet meer in een auto gezeten hoeft te worden ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten