van bovenaf hadden we van alle kanten allerlei ferries zien varen, erg verwarrend allemaal, maar de ene is alleen voor vrachtauto's, de andere alleen voor passagiers, maar als je met een auto bent, dan kun je alleen maar vanaf villa san g. en neem er royaal de tijd voor, want het is allemaal erg onduidelijk aangegeven en je tomtom komt er door de veelvoud aan wegen boven en onder elkaar ook niet makkelijk uit. en doe niks op je gevoel, want dan is er ook nog steeds een spoorlijn vlak langs de kust waar je niet overal over of onder door kunt!
maar het is dus toch gelukt, we voeren over en toen stonden we dan in de chaos van het verkeer van messina.
iedereen rijdt en parkeert en doet maar waar hij zin inheeft, ook snelheids beperkingen, verboden in te halen of strepen op de weg, worden vrij geinterpreteerd, en het was ook nog zaterdag dus iedereen reed maar wat rond om te winkelen of naar het strand te gaan...
we zijn op zijn amerikaans door het centrum van messina gereden, parkeren deed iedereen er al dubbel, daar konden wij echt niet meer bij gaan staan. veel oudere barokke gebouwen, veel straatverkopers en veel afrikaanse aanhoudende mannen, die perse je voorruit willen wassen...
tja je zou denken die mensen hebben overal strand, zee en zon, dus daar krijgen ze weleens genoeg van, maar nee hoor nog steeds zagen we veel mensen aan het strand, zonnend en zich insmerend of zwemmend in de zee. net buiten messina vonden we een leuk restaurannetje aan de weg en het strand en daar hebben we maar eens alles bekeken en een kopje espresso lungo genomen, met de voet van de laars van italie nog net tegenover ons.
daarna volgden we de kust verder langs de zee en door dorpjes tot bij taormina. een naam die ik me herinner van een van mijn eerste meisjesboeken : liefde in taormina was het of zoiets...
daar wordt dan door een sliert auto's en een enkele bus een kronkelende, stijle weg beklommen, waar je moet wachten als je per ongeluk een grote auto of bus in een bocht tegenkomt.
fantastische vergezichten en veel mooie huizen en hotels en de baai vol met zelfs superluxe motor jachten.
en zo nu en dan zagen we de contouren van de etna tussen wat wolken verschijnen.
al met al werd het toch een lange vermoeiende dag, al die auto's en langszaam verder kronkelende wegen, die ooit gemaakt zijn voor 2 fiatjes 600 naast elkaar! met tot slot catania, ook zeker geen kleine stad, waar we onze verblijfplaats net in een buitenwijk in het groen, maar met uitzicht op de lichtjes van catania en de zee.
hier verbijven we 2 nachten in een alternatieve accomodatie, in een grote tuin (het lijkt wel een bos) met meerdere gebouwen is de bovenste verdieping van het huis van giancarlo (die onder ons woont) van ons.
een slaapkamer, een badkamer, een keuken gedeelte en een grote zen / joga woonkamer vol met kussentjes, stenen, kleden, versieringen en gedempte lichtjes..
niet een superschone, strakke omgeving, meer een gezellig bijelkaar geraapt zooitje.
maar wel een relaxte sfeer, met een lekker groot balkon / terras erbij en het aanbod van giancarlo om straks bij hem te gaan avondeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten